In gesprek met... alaa minawi

Artifex gelooft in kunst en cultuur als middel om een plek aantrekkelijker te maken en we zetten kunst graag in voor gebiedsmarketing. Kunstenaar alaa minawi vertelt ons over zijn kunstwerken in de publieke ruimte en deelt zijn visie op kunst als middel om een omgeving te transformeren.

De Kunst van Vrijheid
alaa minawi maakte in opdracht van Artifex, als onderdeel De Kunst van Vrijheid, het kunstwerk ‘waiting for it to end…’. In dit parelsnoer van kunstinstallaties op bijzondere oorlogserfgoedlocaties in Brabant kreeg minawi het Biesbosch MuseumEiland tot zijn beschikking. Wat hem direct opviel, was de heuvel van het museum. Deze hoogte sprak hem aan, maar hij wilde eerst verder onderzoek doen naar de locatie: “Ik vind het belangrijk om te beseffen dat als ik een kunstwerk in een openbare ruimte plaats, dat deze ruimte er al was voordat mijn kunstwerk en ik er kwamen. De plek heeft een geschiedenis en ruimtelijke elementen, en daar moet je kunstwerk onderdeel van zijn. Het is niet zoals schilderen op een leeg canvas, maar op een schilderij dat al af is.” Daarom bezocht hij de plek meerdere malen, dook in de ligging en architectuur van het museum, onderzocht de geschiedenis van het gebied en ging in gesprek met buurtbewoners.

waiting for it to end…
Uit dit onderzoeksproces ontstond ‘waiting for it to end…’. Het kunstwerk verbeeldt twee mensen
die zittend wachten op het einde van de wreedheid van de oorlog, terwijl ze uitkijken over het water. minawi onderzocht ook hoe het 8-meter hoge werk er vanaf het water uit zou komen te zien, omdat veel bezoekers een boottocht maken door de Biesbosch. ‘waiting for it to end…’ werd zo een kunstwerk dat je van alle kanten, van ver of dichtbij, op je in kunt laten werken. Het staat nu permanent op Biesbosch MuseumEiland, waar het met het verloop van tijd steeds meer op zal gaan in de omgeving: doordat de stalen constructie gaat verweren en overgroeid gaat worden met mos. Ook dit is onderdeel van het kunstwerk.

Kunst in relatie tot omgeving
“In het algemeen vind ik het heel bevredigend om kunst te maken in de openbare ruimte, het liefst buiten. Normaal gesproken komt het publiek naar een kunstwerk toe. Maar als je een kunstwerk in de openbare ruimte neerzet, ga je met je kunst naar de mensen toe. Het kunstwerk bereikt onze directe omgeving en wordt onderdeel van de cultuur, van de stad zelf en zelfs van het narratief van de stad. Deze interactie met het publiek en de plaats waar het kunstwerk staat, vind ik als kunstenaar prachtig. Het doet een stad ook echt goed.”